необлечен

Речник на българския език

необлѐчен прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

необлѐчена, необлѐчено, мн. необлѐчени, прил.
1. Който не е облечен; гол.
2. Лошо или недостатъчно облечен.

Грешни изписвания (7)

  • необлечин
  • неублечен
  • неублечин
  • ниоблечен
  • ниоблечин
  • ниублечен
  • ниублечин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. не-об-ле-чен
непълен член не-об-ле-че-ния
пълен член не-об-ле-че-ни-ят
ж. р. не-об-ле-че-на
членувано не-об-ле-че-на-та
ср. р. не-об-ле-че-но
членувано не-об-ле-че-но-то
мн. ч. не-об-ле-че-ни
членувано не-об-ле-че-ни-те