начумереният

Речник на българския език

1. начумереният — м. р. пълен член

начумереният е производна форма на начумерен (м. р. пълен член).

2. начумереният — мин. страд. прич. м. р. пълен член

начумереният е производна форма на начумеря (мин. страд. прич. м. р. пълен член).