мелиорация

Речник на българския език

мелиора̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

мн. мелиора̀ции, ж. Подобряване на производителността на земята чрез регулиране на напояването.
прил. мелиоратѝвен, мелиоратѝвна, мелиоратѝвно, мн. мелиоратѝвни.

Грешни изписвания (47)

  • мелеорацеа
  • мелеорацеъ
  • мелеорацея
  • мелеорациа
  • мелеорациъ
  • мелеорация
  • мелеурацеа
  • мелеурацеъ
  • мелеурацея
  • мелеурациа
  • мелеурациъ
  • мелеурация
  • мелиорацеа
  • мелиорацеъ
  • мелиорацея
  • мелиорациа
  • мелиорациъ
  • мелиурацеа
  • мелиурацеъ
  • мелиурацея
  • мелиурациа
  • мелиурациъ
  • мелиурация
  • милеорацеа
  • милеорацеъ
  • милеорацея
  • милеорациа
  • милеорациъ
  • милеорация
  • милеурацеа
  • милеурацеъ
  • милеурацея
  • милеурациа
  • милеурациъ
  • милеурация
  • милиорацеа
  • милиорацеъ
  • милиорацея
  • милиорациа
  • милиорациъ
  • милиорация
  • милиурацеа
  • милиурацеъ
  • милиурацея
  • милиурациа
  • милиурациъ
  • милиурация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ме-ли-о-ра-ция
членувано ме-ли-о-ра-ци-я-та
мн.ч. ме-ли-о-ра-ции
членувано ме-ли-о-ра-ци-и-те
звателна форма