канализация

Речник на българския език

канализа̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

ж., само ед.
1. Система от тръби и канали в населено място за отвеждане на нечисти или дъждовни води.
2. Канализиране. Канализацията ще отнеме години.

Грешни изписвания (47)

  • каналезацеа
  • каналезацеъ
  • каналезацея
  • каналезациа
  • каналезациъ
  • каналезация
  • канализацеа
  • канализацеъ
  • канализацея
  • канализациа
  • канализациъ
  • канълезацеа
  • канълезацеъ
  • канълезацея
  • канълезациа
  • канълезациъ
  • канълезация
  • канълизацеа
  • канълизацеъ
  • канълизацея
  • канълизациа
  • канълизациъ
  • канълизация
  • къналезацеа
  • къналезацеъ
  • къналезацея
  • къналезациа
  • къналезациъ
  • къналезация
  • кънализацеа
  • кънализацеъ
  • кънализацея
  • кънализациа
  • кънализациъ
  • кънализация
  • кънълезацеа
  • кънълезацеъ
  • кънълезацея
  • кънълезациа
  • кънълезациъ
  • кънълезация
  • кънълизацеа
  • кънълизацеъ
  • кънълизацея
  • кънълизациа
  • кънълизациъ
  • кънълизация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ка-на-ли-за-ция
членувано ка-на-ли-за-ци-я-та
мн.ч. ка-на-ли-за-ции
членувано ка-на-ли-за-ци-и-те
звателна форма