ОТБОРЕН

Речник на българския език

отбо̀рен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

отбо̀рна, отбо̀рно, мн. отбо̀рни, прил. Който се отнася до отбор 1 . Отборна войска.



отбо̀рна, отбо̀рно, мн. отбо̀рни, прил. Който се отнася до отбор 2 . Отборно класиране.

Грешни изписвания (3)

  • отборин
  • утборен
  • утборин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. от-бо-рен
непълен член от-бор-ния
пълен член от-бор-ни-ят
ж. р. от-бор-на
членувано от-бор-на-та
ср. р. от-бор-но
членувано от-бор-но-то
мн. ч. от-бор-ни
членувано от-бор-ни-те