ДЕМАРКАЦИОНЕН

Речник на българския език

демаркацио̀нен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

демаркацио̀нна, демаркацио̀нно, мн. демаркацио̀нни, прил. Който установява, определя граница; разделителен, разграничителен.
Демаркационна линия. — Линия, която служи за граница на спорни територии или за разграничаване на воюващите страни.

Грешни изписвания (31)

  • демаркацеонен
  • демаркацеонин
  • демаркационин
  • демаркъцеонен
  • демаркъцеонин
  • демаркъционен
  • демаркъционин
  • демъркацеонен
  • демъркацеонин
  • демъркационен
  • демъркационин
  • демъркъцеонен
  • демъркъцеонин
  • демъркъционен
  • демъркъционин
  • димаркацеонен
  • димаркацеонин
  • димаркационен
  • димаркационин
  • димаркъцеонен
  • димаркъцеонин
  • димаркъционен
  • димаркъционин
  • димъркацеонен
  • димъркацеонин
  • димъркационен
  • димъркационин
  • димъркъцеонен
  • димъркъцеонин
  • димъркъционен
  • димъркъционин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. де-мар-ка-ци-о-нен
непълен член де-мар-ка-ци-он-ния
пълен член де-мар-ка-ци-он-ни-ят
ж. р. де-мар-ка-ци-он-на
членувано де-мар-ка-ци-он-на-та
ср. р. де-мар-ка-ци-он-но
членувано де-мар-ка-ци-он-но-то
мн. ч. де-мар-ка-ци-он-ни
членувано де-мар-ка-ци-он-ни-те