центростремѝтелен
—
прилагателно име
(тип 79)
Значение
центростремѝтелна, центростремѝтелно, мн. центростремѝтелни, прил. Който е с насочено движение от периферията към центъра. Центростремителни сили.
Грешни изписвания (31)
- центростремителин
- центростремитилен
- центростремитилин
- центростримителен
- центростримителин
- центростримитилен
- центростримитилин
- центрустремителен
- центрустремителин
- центрустремитилен
- центрустремитилин
- центрустримителен
- центрустримителин
- центрустримитилен
- центрустримитилин
- цинтростремителен
- цинтростремителин
- цинтростремитилен
- цинтростремитилин
- цинтростримителен
- цинтростримителин
- цинтростримитилен
- цинтростримитилин
- цинтрустремителен
- цинтрустремителин
- цинтрустремитилен
- цинтрустремитилин
- цинтрустримителен
- цинтрустримителин
- цинтрустримитилен
- цинтрустримитилин
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед. ч. | м. р. | цен-т-рос-т-ре-ми-те-лен | |
|---|---|---|---|
| непълен член | цен-т-рос-т-ре-ми-тел-ния | ||
| пълен член | цен-т-рос-т-ре-ми-тел-ни-ят | ||
| ж. р. | цен-т-рос-т-ре-ми-тел-на | ||
| членувано | цен-т-рос-т-ре-ми-тел-на-та | ||
| ср. р. | цен-т-рос-т-ре-ми-тел-но | ||
| членувано | цен-т-рос-т-ре-ми-тел-но-то | ||
| мн. ч. | цен-т-рос-т-ре-ми-тел-ни | ||
| членувано | цен-т-рос-т-ре-ми-тел-ни-те | ||