фонокартен

Речник на българския език

фонокартен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. фо-но-кар-тен
непълен член фо-но-кар-т-ния
пълен член фо-но-кар-т-ни-ят
ж. р. фо-но-кар-т-на
членувано фо-но-кар-т-на-та
ср. р. фо-но-кар-т-но
членувано фо-но-кар-т-но-то
мн. ч. фо-но-кар-т-ни
членувано фо-но-кар-т-ни-те