фантасмагория

Речник на българския език

фантасмаго̀рия съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

мн. фантасмаго̀рии, ж.
1. Причудливо фантастично видение.
2. Разг. Пренебр. Измислица, приумица, небивалица. Няма да слушам разни фантасмагории.

Грешни изписвания (47)

  • фантасмагореа
  • фантасмагореъ
  • фантасмагорея
  • фантасмагориа
  • фантасмагориъ
  • фантасмъгореа
  • фантасмъгореъ
  • фантасмъгорея
  • фантасмъгориа
  • фантасмъгориъ
  • фантасмъгория
  • фантъсмагореа
  • фантъсмагореъ
  • фантъсмагорея
  • фантъсмагориа
  • фантъсмагориъ
  • фантъсмагория
  • фантъсмъгореа
  • фантъсмъгореъ
  • фантъсмъгорея
  • фантъсмъгориа
  • фантъсмъгориъ
  • фантъсмъгория
  • фънтасмагореа
  • фънтасмагореъ
  • фънтасмагорея
  • фънтасмагориа
  • фънтасмагориъ
  • фънтасмагория
  • фънтасмъгореа
  • фънтасмъгореъ
  • фънтасмъгорея
  • фънтасмъгориа
  • фънтасмъгориъ
  • фънтасмъгория
  • фънтъсмагореа
  • фънтъсмагореъ
  • фънтъсмагорея
  • фънтъсмагориа
  • фънтъсмагориъ
  • фънтъсмагория
  • фънтъсмъгореа
  • фънтъсмъгореъ
  • фънтъсмъгорея
  • фънтъсмъгориа
  • фънтъсмъгориъ
  • фънтъсмъгория

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. фан-тас-ма-го-рия
членувано фан-тас-ма-го-ри-я-та
мн.ч. фан-тас-ма-го-рии
членувано фан-тас-ма-го-ри-и-те
звателна форма