упоѝтелен
—
прилагателно име
(тип 79)
Значение
упоѝтелна, упоѝтелно, мн. упоѝтелни, прил. Който упоява, замайва, води до захлас, до упоение. Упоителен въздух. Упоителен сън.
нареч. упоѝтелно.
нареч. упоѝтелно.
Синоними
Грешни изписвания (15)
- опоителен
- опоителин
- опоитилен
- опоитилин
- опуителен
- опуителин
- опуитилен
- опуитилин
- упоителин
- упоитилен
- упоитилин
- упуителен
- упуителин
- упуитилен
- упуитилин
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед. ч. | м. р. | упо-и-те-лен | |
|---|---|---|---|
| непълен член | упо-и-тел-ния | ||
| пълен член | упо-и-тел-ни-ят | ||
| ж. р. | упо-и-тел-на | ||
| членувано | упо-и-тел-на-та | ||
| ср. р. | упо-и-тел-но | ||
| членувано | упо-и-тел-но-то | ||
| мн. ч. | упо-и-тел-ни | ||
| членувано | упо-и-тел-ни-те | ||