трудоустроен

Речник на българския език

1. трудоустроен прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. тру-до-ус-т-ро-ен
непълен член тру-до-ус-т-ро-е-ния
пълен член тру-до-ус-т-ро-е-ни-ят
ж. р. тру-до-ус-т-ро-е-на
членувано тру-до-ус-т-ро-е-на-та
ср. р. тру-до-ус-т-ро-е-но
членувано тру-до-ус-т-ро-е-но-то
мн. ч. тру-до-ус-т-ро-е-ни
членувано тру-до-ус-т-ро-е-ни-те

2. трудоустроен — мин. страд. прич. м. р.

трудоустроен е производна форма на трудоустроя (мин. страд. прич. м. р.).