тривалентен

Речник на българския език

тривалѐнтен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • тревалентен
  • тревалентин
  • тревълентен
  • тревълентин
  • тривалентин
  • тривълентен
  • тривълентин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. три-ва-лен-тен
непълен член три-ва-лен-т-ния
пълен член три-ва-лен-т-ни-ят
ж. р. три-ва-лен-т-на
членувано три-ва-лен-т-на-та
ср. р. три-ва-лен-т-но
членувано три-ва-лен-т-но-то
мн. ч. три-ва-лен-т-ни
членувано три-ва-лен-т-ни-те