телохранител

Речник на българския език

телохранѝтел съществително име, мъжки род (тип 31a) редактиране

Значение

телохранѝтелят, телохранѝтеля, мн. телохранѝтели, м. Човек, който пази, защитава друг човек, обикн. високопоставен, срещу заплащане; персонален пазач, бодигард. Работя като телохранител.

Грешни изписвания (15)

  • телохранитил
  • телохрънител
  • телохрънитил
  • телухранител
  • телухранитил
  • телухрънител
  • телухрънитил
  • тилохранител
  • тилохранитил
  • тилохрънител
  • тилохрънитил
  • тилухранител
  • тилухранитил
  • тилухрънител
  • тилухрънитил

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. те-лох-ра-ни-тел
непълен член те-лох-ра-ни-те-ля
пълен член те-лох-ра-ни-те-лят
мн.ч. те-лох-ра-ни-те-ли
членувано те-лох-ра-ни-те-ли-те
бройна форма те-лох-ра-ни-те-ли
звателна форма те-лох-ра-ни-те-лю