тежкотоварен

Речник на българския език

тежкотова̀рен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

тежкотова̀рна, тежкотова̀рно, мн. тежкотова̀рни, прил.
1. Който е пригоден за превоз на тежки товари. Тежкотоварен влак.
2. Прен. Разг. Ирон. Който издържа на голямо натоварване, на големи тежести.

Грешни изписвания (31)

  • тежкотоварин
  • тежкотуварен
  • тежкотуварин
  • тежкутоварен
  • тежкутоварин
  • тежкутуварен
  • тежкутуварин
  • тижкотоварен
  • тижкотоварин
  • тижкотуварен
  • тижкотуварин
  • тижкутоварен
  • тижкутоварин
  • тижкутуварен
  • тижкутуварин
  • тешкотоварен
  • тешкотоварин
  • тешкотуварен
  • тешкотуварин
  • тешкутоварен
  • тешкутоварин
  • тешкутуварен
  • тешкутуварин
  • тишкотоварен
  • тишкотоварин
  • тишкотуварен
  • тишкотуварин
  • тишкутоварен
  • тишкутоварин
  • тишкутуварен
  • тишкутуварин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. теж-ко-то-ва-рен
непълен член теж-ко-то-вар-ния
пълен член теж-ко-то-вар-ни-ят
ж. р. теж-ко-то-вар-на
членувано теж-ко-то-вар-на-та
ср. р. теж-ко-то-вар-но
членувано теж-ко-то-вар-но-то
мн. ч. теж-ко-то-вар-ни
членувано теж-ко-то-вар-ни-те