стипендиантка

Речник на българския език

стипендиа̀нтка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. стипендиа̀нтки, ж. Жена стипендиант.

Грешни изписвания (15)

  • степендеантка
  • степендеанткъ
  • степендиантка
  • степендианткъ
  • степиндеантка
  • степиндеанткъ
  • степиндиантка
  • степиндианткъ
  • стипендеантка
  • стипендеанткъ
  • стипендианткъ
  • стипиндеантка
  • стипиндеанткъ
  • стипиндиантка
  • стипиндианткъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. сти-пен-ди-ан-т-ка
членувано сти-пен-ди-ан-т-ка-та
мн.ч. сти-пен-ди-ан-т-ки
членувано сти-пен-ди-ан-т-ки-те
звателна форма