старотурски

Речник на българския език

старотурски прилагателно име (тип 78) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ста-ро-тур-с-ки
непълен член ста-ро-тур-с-кия
пълен член ста-ро-тур-с-ки-ят
ж. р. ста-ро-тур-с-ка
членувано ста-ро-тур-с-ка-та
ср. р. ста-ро-тур-с-ко
членувано ста-ро-тур-с-ко-то
мн. ч. ста-ро-тур-с-ки
членувано ста-ро-тур-с-ки-те