синоптик

Речник на българския език

синоптѝк съществително име, мъжки род (тип 14a) редактиране

Значение

мн. синоптици, м. Метеоролог, който прави прогноза за времето.прил. синоптичен, синоптична, синоптично, мн. синоптични.прил. синоптически, синоптическа, синоптическо, мн. синоптически. Синоптична/синоптическа карта.

Грешни изписвания (3)

  • сеноптик
  • сенуптик
  • синуптик

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. си-ноп-тик
непълен член си-ноп-ти-ка
пълен член си-ноп-ти-кът
мн.ч. си-ноп-ти-ци
членувано си-ноп-ти-ци-те
бройна форма си-ноп-ти-ци
звателна форма си-ноп-ти-ко