самоходка

Речник на българския език

самохо̀дка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • самоходкъ
  • самохотка
  • самохоткъ
  • самуходка
  • самуходкъ
  • самухотка
  • самухоткъ
  • съмоходка
  • съмоходкъ
  • съмохотка
  • съмохоткъ
  • съмуходка
  • съмуходкъ
  • съмухотка
  • съмухоткъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. са-мо-ход-ка
членувано са-мо-ход-ка-та
мн.ч. са-мо-ход-ки
членувано са-мо-ход-ки-те
звателна форма