самотаксуване

Речник на българския език

самотаксу̀ване съществително име, среден род (тип 71) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • самотаксувъне
  • самотъксуване
  • самотъксувъне
  • самутаксуване
  • самутаксувъне
  • самутъксуване
  • самутъксувъне
  • съмотаксуване
  • съмотаксувъне
  • съмотъксуване
  • съмотъксувъне
  • съмутаксуване
  • съмутаксувъне
  • съмутъксуване
  • съмутъксувъне

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. са-мо-так-су-ва-не
членувано са-мо-так-су-ва-не-то
мн.ч. са-мо-так-су-ва-ния
членувано са-мо-так-су-ва-ни-я-та