самоналожен

Речник на българския език

1. самоналожен прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. са-мо-на-ло-жен
непълен член са-мо-на-ло-же-ния
пълен член са-мо-на-ло-же-ни-ят
ж. р. са-мо-на-ло-же-на
членувано са-мо-на-ло-же-на-та
ср. р. са-мо-на-ло-же-но
членувано са-мо-на-ло-же-но-то
мн. ч. са-мо-на-ло-же-ни
членувано са-мо-на-ло-же-ни-те

2. самоналожен — мин. страд. прич. м. р.

самоналожен е производна форма на самоналожа (мин. страд. прич. м. р.).