ръководителка

Речник на българския език

ръководѝтелка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. ръководителки, ж. Жена ръководител.

Грешни изписвания (31)

  • раководителка
  • раководителкъ
  • раководитилка
  • раководитилкъ
  • раковудителка
  • раковудителкъ
  • раковудитилка
  • раковудитилкъ
  • ракуводителка
  • ракуводителкъ
  • ракуводитилка
  • ракуводитилкъ
  • ракувудителка
  • ракувудителкъ
  • ракувудитилка
  • ракувудитилкъ
  • ръководителкъ
  • ръководитилка
  • ръководитилкъ
  • ръковудителка
  • ръковудителкъ
  • ръковудитилка
  • ръковудитилкъ
  • ръкуводителка
  • ръкуводителкъ
  • ръкуводитилка
  • ръкуводитилкъ
  • ръкувудителка
  • ръкувудителкъ
  • ръкувудитилка
  • ръкувудитилкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ръ-ко-во-ди-тел-ка
членувано ръ-ко-во-ди-тел-ка-та
мн.ч. ръ-ко-во-ди-тел-ки
членувано ръ-ко-во-ди-тел-ки-те
звателна форма