ризеншнауцер

Речник на българския език

ризеншнауцер съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ри-зен-ш-на-у-цер
непълен член ри-зен-ш-на-у-це-ра
пълен член ри-зен-ш-на-у-це-рът
мн.ч. ри-зен-ш-на-у-це-ри
членувано ри-зен-ш-на-у-це-ри-те
бройна форма ри-зен-ш-на-у-це-ра
звателна форма