разминаване

Речник на българския език

размина̀ване съществително име, среден род (тип 71) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • разменаване
  • разменавани
  • разменавъне
  • разменавъни
  • разминавани
  • разминавъне
  • разминавъни
  • ръзменаване
  • ръзменавани
  • ръзменавъне
  • ръзменавъни
  • ръзминаване
  • ръзминавани
  • ръзминавъне
  • ръзминавъни

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. раз-ми-на-ва-не
членувано раз-ми-на-ва-не-то
мн.ч. раз-ми-на-ва-ния
членувано раз-ми-на-ва-ни-я-та