равнораменен

Речник на българския език

равнора̀менен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

равнораменна, равнораменно, мн. равнораменни, прил. За лост, везни — с еднакво дълги страни.

Грешни изписвания (15)

  • равнораменин
  • равнораминен
  • равнораминин
  • равнураменен
  • равнураменин
  • равнураминен
  • равнураминин
  • ръвнораменен
  • ръвнораменин
  • ръвнораминен
  • ръвнораминин
  • ръвнураменен
  • ръвнураменин
  • ръвнураминен
  • ръвнураминин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. рав-но-ра-ме-нен
непълен член рав-но-ра-мен-ния
пълен член рав-но-ра-мен-ни-ят
ж. р. рав-но-ра-мен-на
членувано рав-но-ра-мен-на-та
ср. р. рав-но-ра-мен-но
членувано рав-но-ра-мен-но-то
мн. ч. рав-но-ра-мен-ни
членувано рав-но-ра-мен-ни-те