психотроника

Речник на българския език

1. психотро̀ника съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

ж., само ед. Наука, която се занимава с парапсихологичните явления и влиянието им върху поведението на човека.

Грешни изписвания (15)

  • псехотронека
  • псехотронекъ
  • псехотроника
  • псехотроникъ
  • псехутронека
  • псехутронекъ
  • псехутроника
  • псехутроникъ
  • психотронека
  • психотронекъ
  • психотроникъ
  • психутронека
  • психутронекъ
  • психутроника
  • психутроникъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пси-хот-ро-ни-ка
членувано пси-хот-ро-ни-ка-та
мн.ч. пси-хот-ро-ни-ки
членувано пси-хот-ро-ни-ки-те
звателна форма

2. психотроника — ед. ч. непълен член

психотроника е производна форма на психотроник (ед. ч. непълен член).