профилактика

Речник на българския език

профила̀ктика съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

ж., само ед. Съвкупност от начини и лечебни средства за предпазване от определена болест.

Грешни изписвания (15)

  • профелактека
  • профелактекъ
  • профелактика
  • профелактикъ
  • профилактека
  • профилактекъ
  • профилактикъ
  • пруфелактека
  • пруфелактекъ
  • пруфелактика
  • пруфелактикъ
  • пруфилактека
  • пруфилактекъ
  • пруфилактика
  • пруфилактикъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. про-фи-лак-ти-ка
членувано про-фи-лак-ти-ка-та
мн.ч. про-фи-лак-ти-ки
членувано про-фи-лак-ти-ки-те
звателна форма