пропагандаторка

Речник на българския език

пропаганда̀торка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. пропагандаторки, ж. Жена пропагандатор.

Грешни изписвания (31)

  • пропагандаторкъ
  • пропагандатурка
  • пропагандатуркъ
  • пропагъндаторка
  • пропагъндаторкъ
  • пропагъндатурка
  • пропагъндатуркъ
  • пропъгандаторка
  • пропъгандаторкъ
  • пропъгандатурка
  • пропъгандатуркъ
  • пропъгъндаторка
  • пропъгъндаторкъ
  • пропъгъндатурка
  • пропъгъндатуркъ
  • прупагандаторка
  • прупагандаторкъ
  • прупагандатурка
  • прупагандатуркъ
  • прупагъндаторка
  • прупагъндаторкъ
  • прупагъндатурка
  • прупагъндатуркъ
  • прупъгандаторка
  • прупъгандаторкъ
  • прупъгандатурка
  • прупъгандатуркъ
  • прупъгъндаторка
  • прупъгъндаторкъ
  • прупъгъндатурка
  • прупъгъндатуркъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. про-па-ган-да-тор-ка
членувано про-па-ган-да-тор-ка-та
мн.ч. про-па-ган-да-тор-ки
членувано про-па-ган-да-тор-ки-те
звателна форма