пролетариат

Речник на българския език

пролетариа̀т съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

м., само ед. Класата на пролетариите в капиталистическото общество съгласно теорията на марксизма-ленинизма.

Грешни изписвания (15)

  • пролетареат
  • пролетъреат
  • пролетъриат
  • пролитареат
  • пролитариат
  • пролитъреат
  • пролитъриат
  • прулетареат
  • прулетариат
  • прулетъреат
  • прулетъриат
  • прулитареат
  • прулитариат
  • прулитъреат
  • прулитъриат

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. про-ле-та-ри-ат
непълен член про-ле-та-ри-а-та
пълен член про-ле-та-ри-а-тът
мн.ч. про-ле-та-ри-а-ти
членувано про-ле-та-ри-а-ти-те
бройна форма про-ле-та-ри-а-та
звателна форма