притежателен

Речник на българския език

притежа̀телен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • претежателен
  • претежателин
  • претежатилен
  • претежатилин
  • претижателен
  • претижателин
  • претижатилен
  • претижатилин
  • притежателин
  • притежатилен
  • притежатилин
  • притижателен
  • притижателин
  • притижатилен
  • притижатилин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. при-те-жа-те-лен
непълен член при-те-жа-тел-ния
пълен член при-те-жа-тел-ни-ят
ж. р. при-те-жа-тел-на
членувано при-те-жа-тел-на-та
ср. р. при-те-жа-тел-но
членувано при-те-жа-тел-но-то
мн. ч. при-те-жа-тел-ни
членувано при-те-жа-тел-ни-те