прецедентен

Речник на българския език

прецедѐнтен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • прецедентин
  • прецидентен
  • прецидентин
  • прицедентен
  • прицедентин
  • прицидентен
  • прицидентин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. пре-це-ден-тен
непълен член пре-це-ден-т-ния
пълен член пре-це-ден-т-ни-ят
ж. р. пре-це-ден-т-на
членувано пре-це-ден-т-на-та
ср. р. пре-це-ден-т-но
членувано пре-це-ден-т-но-то
мн. ч. пре-це-ден-т-ни
членувано пре-це-ден-т-ни-те