преподавателка

Речник на българския език

преподава̀телка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. преподавателки, ж. Жена преподавател.

Грешни изписвания (31)

  • преподавателкъ
  • преподаватилка
  • преподаватилкъ
  • преподъвателка
  • преподъвателкъ
  • преподъватилка
  • преподъватилкъ
  • препудавателка
  • препудавателкъ
  • препудаватилка
  • препудаватилкъ
  • препудъвателка
  • препудъвателкъ
  • препудъватилка
  • препудъватилкъ
  • приподавателка
  • приподавателкъ
  • приподаватилка
  • приподаватилкъ
  • приподъвателка
  • приподъвателкъ
  • приподъватилка
  • приподъватилкъ
  • припудавателка
  • припудавателкъ
  • припудаватилка
  • припудаватилкъ
  • припудъвателка
  • припудъвателкъ
  • припудъватилка
  • припудъватилкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пре-по-да-ва-тел-ка
членувано пре-по-да-ва-тел-ка-та
мн.ч. пре-по-да-ва-тел-ки
членувано пре-по-да-ва-тел-ки-те
звателна форма