почитателка

Речник на българския език

почита̀телка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. почита̀телки, ж. Жена почитател.

Грешни изписвания (15)

  • почетателка
  • почетателкъ
  • почетатилка
  • почетатилкъ
  • почитателкъ
  • почитатилка
  • почитатилкъ
  • пучетателка
  • пучетателкъ
  • пучетатилка
  • пучетатилкъ
  • пучитателка
  • пучитателкъ
  • пучитатилка
  • пучитатилкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-чи-та-тел-ка
членувано по-чи-та-тел-ка-та
мн.ч. по-чи-та-тел-ки
членувано по-чи-та-тел-ки-те
звателна форма