последователка

Речник на българския език

последова̀телка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. последова̀телки, ж. Жена последовател.

Грешни изписвания (31)

  • последователкъ
  • последоватилка
  • последоватилкъ
  • последувателка
  • последувателкъ
  • последуватилка
  • последуватилкъ
  • послидователка
  • послидователкъ
  • послидоватилка
  • послидоватилкъ
  • послидувателка
  • послидувателкъ
  • послидуватилка
  • послидуватилкъ
  • пуследователка
  • пуследователкъ
  • пуследоватилка
  • пуследоватилкъ
  • пуследувателка
  • пуследувателкъ
  • пуследуватилка
  • пуследуватилкъ
  • пуслидователка
  • пуслидователкъ
  • пуслидоватилка
  • пуслидоватилкъ
  • пуслидувателка
  • пуслидувателкъ
  • пуслидуватилка
  • пуслидуватилкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пос-ле-до-ва-тел-ка
членувано пос-ле-до-ва-тел-ка-та
мн.ч. пос-ле-до-ва-тел-ки
членувано пос-ле-до-ва-тел-ки-те
звателна форма