порцелан

Речник на българския език

порцела̀н съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

м., само ед.
1. Млечнобяло огнеупорно вещество от каолин, фелдшпат и кварц, от което се изработват домакински съдове и украшения.
2. Прен. Изделия от това вещество.
прил. порцела̀нов, порцела̀нова, порцела̀ново, мн. порцела̀нови.
прил. порцела̀нен, порцела̀нена, порцела̀нено, мн. порцела̀нени.

Грешни изписвания (3)

  • порцилан
  • пурцелан
  • пурцилан

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пор-це-лан
непълен член пор-це-ла-на
пълен член пор-це-ла-нът
мн.ч. пор-це-ла-ни
членувано пор-це-ла-ни-те
бройна форма пор-це-ла-на
звателна форма