пообаждане

Речник на българския език

пообаждане съществително име, среден род (тип 71) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-о-баж-да-не
членувано по-о-баж-да-не-то
мн.ч. по-о-баж-да-ния
членувано по-о-баж-да-ни-я-та