помощник-шерифче

Речник на българския език

помо̀щник-шерифче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • помощнек-шерефче
  • помощнек-шерифче
  • помощнек-ширефче
  • помощнек-ширифче
  • помощник-шерефче
  • помощник-ширефче
  • помощник-ширифче
  • пумощнек-шерефче
  • пумощнек-шерифче
  • пумощнек-ширефче
  • пумощнек-ширифче
  • пумощник-шерефче
  • пумощник-шерифче
  • пумощник-ширефче
  • пумощник-ширифче

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-мощ-ник-ше-риф-че
членувано по-мощ-ник-ше-риф-че-то
мн.ч. по-мощ-ник-ше-риф-че-та
членувано по-мощ-ник-ше-риф-че-та-та