помощник-келнерче

Речник на българския език

помо̀щник-келнерче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • помощнек-келнерче
  • помощнек-келнирче
  • помощнек-килнерче
  • помощнек-килнирче
  • помощник-келнирче
  • помощник-килнерче
  • помощник-килнирче
  • пумощнек-келнерче
  • пумощнек-келнирче
  • пумощнек-килнерче
  • пумощнек-килнирче
  • пумощник-келнерче
  • пумощник-келнирче
  • пумощник-килнерче
  • пумощник-килнирче

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-мощ-ник-кел-нер-че
членувано по-мощ-ник-кел-нер-че-то
мн.ч. по-мощ-ник-кел-нер-че-та
членувано по-мощ-ник-кел-нер-че-та-та