получа̀телка
—
съществително име, женски род
(тип 41)
Значение
мн. получа̀телки, ж. Жена получател.
Грешни изписвания (15)
- полочателка
- полочателкъ
- полочатилка
- полочатилкъ
- получателкъ
- получатилка
- получатилкъ
- пулочателка
- пулочателкъ
- пулочатилка
- пулочатилкъ
- пулучателка
- пулучателкъ
- пулучатилка
- пулучатилкъ
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед.ч. | по-лу-ча-тел-ка | |
|---|---|---|
| членувано | по-лу-ча-тел-ка-та | |
| мн.ч. | по-лу-ча-тел-ки | |
| членувано | по-лу-ча-тел-ки-те | |
| звателна форма | — | |