полуфабрикат

Речник на българския език

полуфабрика̀т съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

мн. полуфабрика̀ти, (два) полуфабрика̀та, м. Полуготово хранително изделие, което подлежи на по-нататъшна обработка.

Грешни изписвания (15)

  • полофабрекат
  • полофабрикат
  • полофъбрекат
  • полофъбрикат
  • полуфабрекат
  • полуфъбрекат
  • полуфъбрикат
  • пулофабрекат
  • пулофабрикат
  • пулофъбрекат
  • пулофъбрикат
  • пулуфабрекат
  • пулуфабрикат
  • пулуфъбрекат
  • пулуфъбрикат

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-лу-фаб-ри-кат
непълен член по-лу-фаб-ри-ка-та
пълен член по-лу-фаб-ри-ка-тът
мн.ч. по-лу-фаб-ри-ка-ти
членувано по-лу-фаб-ри-ка-ти-те
бройна форма по-лу-фаб-ри-ка-та
звателна форма