полуобръч

Речник на българския език

полуобръч съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-лу-об-ръч
непълен член по-лу-об-ръ-ча
пълен член по-лу-об-ръ-чът
мн.ч. по-лу-об-ръ-чи
членувано по-лу-об-ръ-чи-те
бройна форма по-лу-об-ръ-ча
звателна форма