полумесечен

Речник на българския език

полумѐсечен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

мн. полумесеци, (два) полумесеца, м.
1. Видима част от луната, когато не е пълна.
2. Прен. Само ед. Мюсюлмански страни, мохамеданство. Борба на кръста с полумесеца.

Грешни изписвания (15)

  • поломесечен
  • поломесечин
  • поломесичен
  • поломесичин
  • полумесечин
  • полумесичен
  • полумесичин
  • пуломесечен
  • пуломесечин
  • пуломесичен
  • пуломесичин
  • пулумесечен
  • пулумесечин
  • пулумесичен
  • пулумесичин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. по-лу-ме-се-чен
непълен член по-лу-ме-сеч-ния
пълен член по-лу-ме-сеч-ни-ят
ж. р. по-лу-ме-сеч-на
членувано по-лу-ме-сеч-на-та
ср. р. по-лу-ме-сеч-но
членувано по-лу-ме-сеч-но-то
мн. ч. по-лу-ме-сеч-ни
членувано по-лу-ме-сеч-ни-те