полулегитимен

Речник на българския език

полулегитимен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. по-лу-ле-ги-ти-мен
непълен член по-лу-ле-ги-тим-ния
пълен член по-лу-ле-ги-тим-ни-ят
ж. р. по-лу-ле-ги-тим-на
членувано по-лу-ле-ги-тим-на-та
ср. р. по-лу-ле-ги-тим-но
членувано по-лу-ле-ги-тим-но-то
мн. ч. по-лу-ле-ги-тим-ни
членувано по-лу-ле-ги-тим-ни-те