политехника

Речник на българския език

политѐхника съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • полетехнека
  • полетехнекъ
  • полетехника
  • полетехникъ
  • политехнека
  • политехнекъ
  • политехникъ
  • пулетехнека
  • пулетехнекъ
  • пулетехника
  • пулетехникъ
  • пулитехнека
  • пулитехнекъ
  • пулитехника
  • пулитехникъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-ли-тех-ни-ка
членувано по-ли-тех-ни-ка-та
мн.ч. по-ли-тех-ни-ки
членувано по-ли-тех-ни-ки-те
звателна форма