полиглотка

Речник на българския език

полигло̀тка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. полигло̀тки, ж. Жена полиглот.

Грешни изписвания (7)

  • полеглотка
  • полеглоткъ
  • полиглоткъ
  • пулеглотка
  • пулеглоткъ
  • пулиглотка
  • пулиглоткъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-лиг-лот-ка
членувано по-лиг-лот-ка-та
мн.ч. по-лиг-лот-ки
членувано по-лиг-лот-ки-те
звателна форма