покойница

Речник на българския език

поко̀йница съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. поко̀йници, ж. Жена покойник.

Грешни изписвания (7)

  • покойнеца
  • покойнецъ
  • покойницъ
  • пукойнеца
  • пукойнецъ
  • пукойница
  • пукойницъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-кой-ни-ца
членувано по-кой-ни-ца-та
мн.ч. по-кой-ни-ци
членувано по-кой-ни-ци-те
звателна форма