подстрекателка

Речник на българския език

подстрека̀телка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. подстрека̀телки, ж. Жена подстрекател.

Грешни изписвания (31)

  • подстрекателкъ
  • подстрекатилка
  • подстрекатилкъ
  • подстрикателка
  • подстрикателкъ
  • подстрикатилка
  • подстрикатилкъ
  • потстрекателка
  • потстрекателкъ
  • потстрекатилка
  • потстрекатилкъ
  • потстрикателка
  • потстрикателкъ
  • потстрикатилка
  • потстрикатилкъ
  • пудстрекателка
  • пудстрекателкъ
  • пудстрекатилка
  • пудстрекатилкъ
  • пудстрикателка
  • пудстрикателкъ
  • пудстрикатилка
  • пудстрикатилкъ
  • путстрекателка
  • путстрекателкъ
  • путстрекатилка
  • путстрекатилкъ
  • путстрикателка
  • путстрикателкъ
  • путстрикатилка
  • путстрикатилкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. под-с-тре-ка-тел-ка
членувано под-с-тре-ка-тел-ка-та
мн.ч. под-с-тре-ка-тел-ки
членувано под-с-тре-ка-тел-ки-те
звателна форма