пандишпан

Речник на българския език

пандишпа̀н съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

м., само ед. Сладкиш, приготвен от яйца, брашно и захар.

Грешни изписвания (3)

  • пандешпан
  • пъндешпан
  • пъндишпан

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пан-диш-пан
непълен член пан-диш-па-на
пълен член пан-диш-па-нът
мн.ч. пан-диш-па-ни
членувано пан-диш-па-ни-те
бройна форма пан-диш-па-на
звателна форма