отровителка

Речник на българския език

отровѝтелка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. отровѝтелки, ж. Жена отровител.

Грешни изписвания (15)

  • отровителкъ
  • отровитилка
  • отровитилкъ
  • отрувителка
  • отрувителкъ
  • отрувитилка
  • отрувитилкъ
  • утровителка
  • утровителкъ
  • утровитилка
  • утровитилкъ
  • утрувителка
  • утрувителкъ
  • утрувитилка
  • утрувитилкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. от-ро-ви-тел-ка
членувано от-ро-ви-тел-ка-та
мн.ч. от-ро-ви-тел-ки
членувано от-ро-ви-тел-ки-те
звателна форма