отмъстителка

Речник на българския език

отмъстѝтелка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. отмъстѝтелки, ж. Жена отмъстител.

Грешни изписвания (15)

  • отмастителка
  • отмастителкъ
  • отмаститилка
  • отмаститилкъ
  • отмъстителкъ
  • отмъститилка
  • отмъститилкъ
  • утмастителка
  • утмастителкъ
  • утмаститилка
  • утмаститилкъ
  • утмъстителка
  • утмъстителкъ
  • утмъститилка
  • утмъститилкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. от-мъс-ти-тел-ка
членувано от-мъс-ти-тел-ка-та
мн.ч. от-мъс-ти-тел-ки
членувано от-мъс-ти-тел-ки-те
звателна форма