облега̀лка
—
съществително име, женски род
(тип 41)
Значение
мн. облега̀лки, ж. Задна или странична част на мебел, която се използва за облягане. Облегалката беше тапицирана с кожа.
Грешни изписвания (7)
- облегалкъ
- облигалка
- облигалкъ
- ублегалка
- ублегалкъ
- ублигалка
- ублигалкъ
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед.ч. | об-ле-гал-ка | |
|---|---|---|
| членувано | об-ле-гал-ка-та | |
| мн.ч. | об-ле-гал-ки | |
| членувано | об-ле-гал-ки-те | |
| звателна форма | — | |